عامل بیماری پاراتیفوئید را میتوان از تراوشات خارج شده از مفاصل متورم کبوترهای تلف شدهی مشکوک جدا کرد.
چنانچه تورمی در مفاصل وجود نداشته باشد میتوان توسط یک سرنگ استریل، مقداری از محتویات مفاصل را خارج کرد.
سپس ترشحات فوق را تحت آزمایشات میکروبیولوژیکی قرار داد و با تعیین دقیق عامل بیماری، خود بیماری را تشخیص داد.
البته این بیماری نیز ممکن است با عفونتهای عمومی دیگری چون استافیلوکوز و سل کاذب اشتباه شود. شیوع تیفویید و پاراتیفویید در کبوترها بسیار کم اتفاق میافتد.
اگر در کبوترهای مبتلا و مشکوک به پاراتیفوئید نشانههای عصبی و اسهال وجود داشته باشد، این بیماری ممکن است با نیوکاسل نیز اشتباه شود.
تاکنون هیچ روش درمانی مقرون به صرفه و رضایت بخش برای درمان کبوترهای مبتلا به پاراتیفویید ابداع نشده است.
بنابراین بهتر است پس از تشخیص وجود بیماری، کلیه کبوترهای مبتلا کشتار شوند و کبوترهای سالم واکسینه شوند.
استفاده از 120 میلی گرم کلرتتراسیکلین در یک لیتر آب آشامیدنی و تکرار آن در مدت 5 تا 7 روز، برای درمان کبوترهای مبتلا مؤثر است.
اما باید دانست که کبوترهای بهبود یافته به عنوان مخزن انتشار آلودگی در میآیند و ممکن است بیماری پس از مدتی مجدداً گله را مبتلا کند.
سایت نوین کبوتر هر آنچه که برای پرورش کبوتر نیاز دارید نظیر دانه و مکمل مخصوص کبوتر، قفس کبوتر و لوازم جانبی کبوتر را فراهم آورده است.