غذای کبوترها به طور دستی داده میشود و کبوترها دو یا سه وعده در روز تغذیه میشوند یا مقدر غذای مورد نیاز روزانه برای هر جفت کبوتر محاسبه میشود و این مقدار غذا در طول روز در اختیار کبوترها قرار داده میشود.
بهترین نوع غذا برای کبوترها، دانههایی همچون ارزن، عدس، گندم، ذرت، جو، بذر کتان، نخود، ماش، نخود گاوی، شاهدانه و قره ماش است.
کبوتر به پوست صدف آسیاب شدهی مخلوط با نمک احتیاج دارد و این مخلوط باید در ظرفی مخصوص همیشه در دسترس پرنده باشد.
ظرف غذای کوچک برای استفاده کبوترها مناسبتر است. برخی افراد مخلوطهای دیگری مرکب از مواد معدنی که مورد علاقهی کبوتر است به آنها میخورانند.
باید توجه داشت در تغذیهی کبوتر ذائقه و تمایل خود پرنده نیز شرط است و همیشه باید دانههایی را در اختیار کبوتر قرار داد که رغبت زیادی به خوردن آنها داشته باشد.
اصلیترین دانه مورد استفاده در تغذیه کبوتر، ارزن است اگر چه کبوتر از دانههای دیگری چون گندم، قره ماش و غیره نیز تغذیه میکند.
کبوترهایی که آزادی بیشتری دارند و در شهرهای کوچک و یا روستاها نگهداری میشوند معمولاً غذای خود را از مراتع یا کشتزارها تأمین میکنند و غذایی که به آنها داده میشود، غذای مکمل است.
کبوترها در زمستان به غذای بیشتری نیاز دارند زیرا در زمستان هوا سردتر است و پرنده یا حیوان برای این که بتواند مقاومت کافی در مقابل سرما داشته باشد باید غذای بیشتری مصرف کند تا انرژی بیشتری در بدنش تولید شود و جبران اتلاف حرارت به محیط را بکند.
به عبارت دیگر، احتیاجات غذایی حیوان برای زنده نگهداشتن خود که بیشتر در مورد انرژی صادق است در هوای سرد بیشتر از هوای گرم است.
به غذای پرندگان باید به میزان نیم درصد جیره کل غذای مصرفی نمک طعام اضافه شود. نمک طعام از دو عنصر ید و کلر تشکیل شده که هر دو جزء عناصر معدنی و ضروری برای پرندگان و پستانداران است.
کمبود نمک در جیرهی غذایی کبوتر باعث میشود که پرنده به زمین یا دیوار و غیره نوک بزند تا این عناصر را تأمین کند.
بر خلاف مرغ و خروس و برخی پرندگان دیگر که از غذاهای آسیاب شده(نرم، نیم کوب یا پلت شده) به خوبی تغذیه میکنند، کبوترها تمایلی به مصرف دانهها به اشکال مذکور ندارند.
کبوترها هم چنین از علوفهی سبز به مقدار کمتری تغذیه میکنند. در طبیعت کبوترها از دانهها، حلزونها و کرمها تغذیه میکنند ولی به طور کلی کبوتر به عنوان یک پرنده دانه خوار معروف است.
از آن جا که تقریباً کبوترهای پرورشی و پروازی از توقع یکسانی نسبت به کمیت و کیفیت غذا برخوردارند لذا تاکنون برای دستههای مختلف کبوتر، جیرههای خاصی تدوین نشده است.
در جیرهی غذایی جوجه کبوترها، الیاف نباید بیش از 5 درصد کل مادهی خشک جیره را تشکیل دهد.
پروتئین خام جیرهی غذایی کبوترهای بالغ حدود 12 درصد و جوجهها به علت رشد سریعی که دارند 18 درصد است.
کمبود پروتئین در جیرهی غذایی جوجهها سبب به تأخیر افتادن رشد آنها میشود.
حدود 80 درصد غذای کبوترها را دانههای مختلف غلات و 20 درصد بقیه را دانههای روغنی(پروتئینی) تشکیل میدهند.
متأسفانه در مورد نیاز کبوترها به تک تک مواد غذایی یعنی اسیدهای آمینه، اسیدهای چرب، مواد معدنی و ویتامینها تحقیقات چندانی به عمل نیامده است.
در آمریکا، 13/4 مگاژول انرژی در هر کیلوگرم غذای کبوترها توصیه شده است.
برای کبوترها، استفاده از غذای پلت شده توصیه نمیشود. اما ضروری است که مخلوطی از مواد معدنی نیز به عنوان مکمل در اختیار کبوترها قرار داده شود.