کبوتران ماده در زمانهایی که از نرها جدا هستند و وقت جفت بودن آنها نیست همگی در یک مکان به سر میبرند.
ولی به دلیل نزاع بین نرها سعی میشود تا نرها را در قفسهای جداگانه نگهداری نمود.
البته اگر جایگاه به اندازهی کافی بزرگ باشد میتوان نرها را نیز با همدیگر نگهداری کرد.
بایستی توجه داشت که جایگاه کبوترهای نابالغ از دیگر پرندگان کاملاً جدا باشد.
این پرندهها تا زمانی که از نظر جنسی به بلوغ نرسیدهاند را میتوان با هم نگهداری نمود.
ولی زمانی که تحرکات جنسیشان آغاز شد بایستی نر و مادهها را جدا کرده و دور از هم نگهداری نمود.
زیرا در صورتی که این اقدام انجام نگیرد؛ پرنده بسیار زود جفت گیری خواهد کرد.
بایستی توجه داشت که اگر قبل از یک سالگی به پرنده اجازهی جفتگیری دهیم؛ پرنده به رشد کامل بدنی نخواهد رسید.
در مرحلهی جفتگیری بایستی برای هر جفت پرنده، یک لانه در نظر گرفت.
بهتر است دارای عرض و ارتفاع 40 سانتی متر به بالا بوده و طوری ساخته شوند که نور طبیعی به راحتی داخل آن را روشن کند.
فاصلهی بین آشیانهها میتواند متغیر باشد ولی توصیه میشود تا برای جلوگیری از اشتباه پرندهها، این فاصله بیش از 20 سانتی متر در نظر گرفته شود.
در بحث تلاقی خویشاوندی بین کبوتران و هم خونی مشکل زیادی دیده نمیشود.
تنها در بعضی اوقات اگر پدر را با دختر خود جفت کنیم ممکن است جوجههای حاصله فلج باشند و گرنه طلاقی خواهری و برادری و یا مادری و پسری در بین کبوتران زینتی کمیاب زیاد است.
در زمان تخمگذاری بایستی دقت داشت تا حدالامکان از چوب و پر پرنده برای آشیانهی تخم گذاری استفاده نشود.
برای این کار میتوان آشیانهای در اختیار این پرندهها قرار داد.
آشیانه را میتوان از ماسه پر کرد و این کار دو مزیت دارد:
1- وزن آشیانه سنگین شده و در هنگام ورود و خروج والدین به آنها سرازیر نمیشود.
2- پرنده از آوردن پر و خار و خاشاک به داخل آشیانه خوداری میکند.
زمانی که جوجهها از تخم خارج شدند؛ بایستی برای هر جفت کبوتر ظروف جداگانه دانه و آب قرار داد تا پرنده به اختیار خود از آنها استفاده کند.
در صورتی که دان بصورت گلهای مورد استفاده قرار گیرد، رقابت باعث میشود تا پرندههای با جثهی کوچکتر غذا دریافت نکرده و نتوانند جوجههای خود را تغذیه کنند.
قرار دادن آبخوری در هر لانه، از ضروریات پرورش است. به هیچ عنوان پرنده را از آب محروم نکنید.
هنگامی که جوجهها به سن 60 روز رسیدند از پدر و مادر کاملاً جدا شده و در لانهای جداگانه نگهداری شوند. این لانهها بایستی به اندازهی کافی فضا داشته باشند.
مکان زندگی کبوتران تزئینی و گوشتی باید محدودهای باشد که آفتاب در آنجا تابیده و کبوتر غریبه به درون آنان وارد نشود.
زیرا آنان قدرت زیادی برای پرواز ندارند و مکانی که نسبتاً آفتاب به آن میتابد و کبوتران در آنجا بتوانند آفتاب بگیرند برای آنها کافی است.
ولی کبوتران مسابقه علاوه بر شرایط فوق باید محلی برای رفت و آمد به خارج از لانه داشته باشند.
مطلبی را که باید در این نوع کبوترها به خاطر داشته باشیم این است که به دلیل رفت و آمد این پرنده به خارج از لانه و تماس آن به پرندگان آلوده حتماً باید این کبوتران را به موقع واکسیناسیون نمود و حتی الامکان لانه آن را هر 2 ما یک مرتبه با مواد ضد عفونی کننده مانند وایتکس (بصورت 10%) ضد عفونی کرد.
یعنی بجز زمان جفت زدن باید نر و ماده رو جدا نگه داری کنیم و جدا جدا پرواز داده بشن درسته