بیماری سالمونلوز در کبوتر به دو شکل به نامهای تیفویید و پاراتیفویید ممکن است شایع شود.
تیفویید در کبوترها یک بیماری واگیردار است و تلفات سنگینی به همراه دارد.
نشانههای این بیماری شامل ورم مفاصل، اسهال سفید و عقیم شدن کبوترهای بالغ است.
وقتی این بیماری شایع شود کبوترهای بالغ و جوجه کبوترها مبتلا میشوند.
عامل سالمونلوز، سالمونلا گالیناروم است که از راه آب و غذای آلوده به مدفوع کبوترهای مبتلا منتقل میشود.
کبوترهای مادهی مبتلا عامل بیماری را از راه تخمهای آلوده خود به جوجهها منتقل میکنند.
شکل حاد تیفوئید غالباً در جوجههایی با سن کمتر از 15 روز مشاهده میشود و جوجههای مبتلا ظرف 6 تا 8 ساعت در اثر تشنگی و تنگی نفس میمیرند.
در شکل تحت حاد که دوره آن 2 تا 6 روز است، نشانههایی مانند فقدان واکنش نسبت به محرکهای محیطی، اسهال سفید، تنگ نفس و لاغری دیده میشود که در صورت درمان نشدن به موقع، درصد بالایی از مبتلایان میمیرند.
کبوترهای بالغ مبتلا به تیفوئید معمولاً نشانهای از بیماری را بروز نمیدهند. تیفویید در کبوترهای بالغ به شکل مزمن ظاهر میشود.
در شکل حاد، کبوترهای بیمار کسل، بی حال و دارای پرهای ژولیدهاند و متعاقباً به اسهال سفید دچار میشوند و پرهای اطراف مقعد به مدفوع خشک شده آلوده است.
در شکل مزمن تیفوئید، کبوترهای بالغ نشانههای چون ورم مفاصل پا یا بال یا هر دو را نشان میدهند که ممکن است به لنگش منجر شود.
کبوترهای بیمار ممکن است علایم دیگری چون کاهش وزن، گیجی، بیتعادلی در راه رفتن، پیچ خوردگی گردن و گذاردن تخمهای بدون نطفه را نشان دهند.
باکتری سالمونلا، جنین موجود در تخم کبوترهای آلوده را مبتلا میکند و میکشد. جوجهها و کبوترهای مبتلا به سالمونلوز را باید معدوم کرد.
مگر اینکه کبوتر بالغی ارزش درمان را داشته باشد که در این صورت میتوان با آنتی بیوتیکهایی مثل کلرامفنیکل، استرپتومایسین، جنتا مایسین، کانامایسین و داروهای سولفامیدی و غیره، طبق دستور دامپزشک به درمان آن پرداخت.
باید توجه داشت که مدفوع کبوتر مبتلا به سالمونلوز عمدهترین راه سرایت بیماری به سایر افراد گله است. بنابراین مهمترین اقدام برای پیشگیری از شیوع آن نتیجه مؤثری داشته است.
سایت نوین کبوتر هر آنچه که برای پرورش کبوتر نیاز دارید نظیر دانه و مکمل مخصوص کبوتر، قفس کبوتر و لوازم جانبی کبوتر را فراهم آورده است.