برای تشخیص آبله راهکارهای زیر وجود دارد که عبارتند از:
1)مشاهده علایم درمانگاهی؛
2)تزریق سوسپانسیون و ضایعات بافتی روی غشای الانتوبیک جنین 10 روزه کبوتر و جدا کردن ویروس عامل؛
3)استفاده از میکروسکوپ الکترونی؛
4)آزمایشهای بافتشناسی ضایعات بافتی.
در تشخیص تفریقی، ضایعات دهانی آبله ممکن است با تریکوموناز، کاندیدیاز یا علایم کمبود ویتامین آ اشتباه شود.
در این بیماری ممکن است عفونتهایی با عوامل مختلف نیز صورت گیرد.
در حالت مزمن، ضایعات دانهای پوست ممکن است با نئوپلاسمها اشتباه شود.
سایت نوین کبوتر هر آنچه که برای پرورش کبوتر نیاز دارید نظیر دانه و مکمل مخصوص کبوتر، قفس کبوتر و لوازم جانبی کبوتر را فراهم آورده است.