بلاگ
نقش حرارت و نور در آشیانه کبوترها
جولای
کبوتر نیز مانند سایر طیور به آشیانه‌ای با حرارت و نور مناسب نیاز دارد.
چنان چه پرورش کبوتر به صورت انبوه صورت گیرد، سالن پرورش کبوتر باید مشابه سالن پرورش طيور از تهویه، حرارت و نور کافی برخوردار باشد.
در پرورش تفریحی کبوتر که در آن از قفس‌های گروهی به عنوان لانه استفاده می‌شود، معمولاً امکان استفاده از نور و تهويه مصنوعی وجود ندارد یا به علت هزینه بر بودن فراهم کردن این گونه امکانات و نداشتن بازده اقتصادی قابل توجه، معمولاً کبوتردار از نور و تهویه مصنوعی استفاده نمی‌کند.
وقتی قفس کبوتر بالای بام یا در حیاط خانه مستقر می‌شود، باید پرورش دهنده به جهت باد و نورگیری قفس توجه داشته باشد.
چنانچه قفس در جایی باشد که حدود ۱۲ ساعت نور مناسب به آن برسد، از لحاظ نور مسئله‌ای به وجود نخواهد آمد.
حرارت داخل قفس در تابستان در نقاط معتدل به طور طبیعی تأمین می‌شود و زیادی حرارت تابستان را تا حدی کبوترها می‌توانند تحمل کنند.
وزش باد ملایم، فراهم کردن امکان آبتنی کبوتران در تابستان و مبارزه طبیعی بدن کبوتر با گرما از طریق تبخیر ششی (له له زدن)، قابلیت تحمل گرما توسط کبوترها را در تابستان بالا می‌برد.
اما در زمستان، باید مراقب باشیم که داخل آشیانه دمایی کمتر از ۱۰ درجه سانتی گراد نداشته باشد.
کبوتران بالغ به راحتی قادرند سرما را تا حدود ۵ درجه سانتیگراد بالای صفر تحمل کنند، ولی در شرایط سردتر از آن، به تدریج مقاومت آنها کمتر می‌شود و ممکن است باعث تلفات كبوتران به علت سرمای بیش از حد شود.
چنانچه محل پرورش کبوتر در نقاط سردسیری باشد که در آن نقاط درجه حرارت در شب ها ممکن است به منهای ۳۰ درجه سانتی گراد هم برسد، آشیانه‌های بزرگ و کوچک و قفس‌ها، اولاً نباید در محیط باز باشد و ثانیاً در صورت نیاز باید گرمای مناسب را به طور مصنوعی فراهم نمود.
